Aramızdan bir ''Naime'' geldi geçti

Ey efsane koca şehir...İstanbul
Artık seninle aram hoş değil
Yoktu alnında birikmiş çizgileri
Sevecen cana yakın tebessümleri
Umudu gözyaşına dönüştüren şehir
Seninle bir umuttu mücadelesi
Seni seven kucağında bitti

Hastalık bahaneydi sende sakladığı
Eyüpte yatana bağlanıp yaslandı
Vuslatta yakalandığı bir andı
Yele verdi, gönülde kaldı gitti
Sendin ümidi hiç kaybetmedin
Selamı kelamı hiç terketmedin
Bir varmış bir yokmuşla zikrettin
Koca şehir o sana emanetti
Sorma seninle aram hoş değil
Helalleştirmedin daha çok gençti