Aramızdaki Kış Şiiri - Özgür Özyün

Kış geldi, evet
Ama hayır
Aramızdaki soğukluk bundan değil
Ağaçlı uzun bir yol düşledikçe
Yalnız bırakıldığındandır
Çöllere fırlatıldı, vandalca
Çöllerde kum, kalbim
Gündüz sıcağından harap
Gece soğuğundan bitap
Çöllerde kalbim
Yanına ulaşmaya çalıştıkça
Senin çöllere fırlattığın
Başkalarının yanından
Benim hep uzağımdan, ya da
Her defasında çiğneyip gittiğin bütün o başkalarının ve zamanlarının yanından
Bana asla müsait olamamış zamanlardan
Çöllere
Fırlatılan kalbim
Çölde yaşamaya alıştı artık
İyilikten, güzellikten dem vurmaktan ziyade
Anımsa
Bu çöl aslında senin kalbindir
Çöl senin kalbindedir nitekim
Çiçek açamayacaksın bir bahçede
Açsan da solacaksın sonunda
Beni
Fırlattığın
Bu
ÇÖLDE!