sanırım ilk ben öleceğim.
bu kömür kokusunu aldığımda üstüme
aramızdaki mesafe çokça Ankara,
çokça hüzün.
oldukça hece düşmesi yüzüm,
bakışların bakışlarıma eklenirken
bir yapım eki gibi..
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
ama neden hala
bende ilk ölmesi gerekenken ben,
hep ilk sen müdahele ediyorsun dudaklarıma?
çok beğendim !
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta