Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Saygı değer şairim Kitap Fuarında söz verdiğim gibi
sizi gelip göremedim hiç hesapta olmayan bir problem
çıktı ertesi gün geldiğimde yoktunuz arkadaşlarınızla sohbet
ettim size selam gönderdim kitabınız aldım sizi göremediğim
için üzüldüm kısmet bir daha ki sefere inşallah
sevgi ve saygılarımla sağlıklı mutlu huzurlu şiir dolu yıllar dilerim.
ZERRİN TAYFUR..
Ruhumun derinlerinde
Susuyorum hüzünlerime
Kırgınım
Hislerime uzak yüreğime
Vurgun yiyor nefesim
Haykıramıyor duygularım sesim. ÜNAL KAR..
Saygı değer şairim Kitap Fuarında söz verdiğim gibi gelemedim hiç hesapta olmayan bir problem çıktı ertesi gün geldiğimde yoktunuz arkadaşlarınızla sohbet ettim size selam gönderdim kitabınızı aldım kutlarım sizi kısmet bir başka zamana inşallah sevgi ve saygılarımla sağlıklı mutlu huzurlu şiir dolu yıllar dilerim.. ZERRİN TAYFUR.
Ruhumun derinlerinde
Susuyorum hüzünlerime
Kırgınım
Hislerime uzak yüreğime
Vurgun yiyor nefesim
Haykıramıyor duygularımı sesim. Ünal Kar.
vt insan bazen istesede aradıgını bulmak istemiyor tebrik ederim
Aynen öyle aramayanı aramıyacaksın
en güzel cezadır ona defteri kapatmasına
kapatıyoruzda kapanmayı hazmedemeyenler
çıkıyor kendilerini reklamlar gibi gündemde tutmaya
çalışıyorlar bence defter kapanınca açılıyor en
iyisi silmek sildim bitti
Tebrikler Zerrin TAYFUR
deyerli kardeşim ünal bey sayfanı gezerek şiirlerinden bir kaçını okudum şiirleriniz çok güzel elinize sağlık ayriyeten tarım il müdürünüz yaşar kavak beyede saygı ve selamlarımı iletirsrniz memnun olurum selamlar
ferit battal
bayburt
çok güzel bi şiir yazana teşekkür ederim paylaştığı için..:)
Ne o defterler kapanıyor ne o sevmeler son buluyor yooo...üstad sadece zaman avutuyor ve bizler avunuyoruz ama günü geldiğinde yine karşımızda en canlı en can alıcı anılar/aşklar hiç eksilmiyor.Kalemine sağlık nefis dizeler okudum ve defterler kapanacakken acılıverdi bak yaptığıma.
ikinci dörtlüğüde yazabilseydin sanırım dünyaları anlatmış olacaktın tabiiii anlayana .canum kardeşim sevgilerimle
Bu kısa şiirin anlattığını sayfalar dolusu olan bir başka şiir anlatamazdı.Tam puan ve tebrikler...
Çok kısa, çok dolu hem de harika....sevgilerimle...Burcu Bir
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta