Mavilikler üstünde, ağarırdı tan yeri.
Oturduğumuz kumlar, denizlere çekildi.
Kıyıdaki balıklar, derinlere göç etti.
Aramasın boşuna gözlerin sahilleri.
Çekilmez tek başına, gezdiğimiz o yerler.
Olmayınca bedenler, masamız garipsedi.
Vazonun gülleride, ardından sola kaldı.
Aramasın boşuna gözlerin sahilleri.
Leylek göçe başladı, sürüyü beklemeden.
Yapraklarda sarardı, eylülü beklemeden.
Tabiatta bozuldu, kalmadıki dengesi.
Aramasın boşuna gözlerin sahilleri.
Yatağındaki yastık, kokumla iç içedir.
Salondaki koltuklar, senle ben gibiydiler.
Boşa kürek çekmeler, aradığın yer yanlış.
Aramasın boşuna gözlerin sahilleri.
Geceleri ay mavi, elinde aynayla bak.
Duvarlara yansıyan, hayalimdir siluet.
Kaldırsan başınıda, görürsün gece beni.
Aramasın boşuna gözlerin sahilleri.
25-03-2011 Çorlu
YILMAZ BARITLI
Kayıt Tarihi : 25.3.2011 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!