Pembeydi hayat ve bütün şehir ışıkları
Pembeydi sevgili bildiğim her renk.
Şimdi karanlığım ben...
Güneşi bile susturdum içimde
Yüreğim bitmeyen şiirler yazıyor kaldırımlara
Gidişini kazıyorum duvar diplerine
Bi de aynalar seyrediyor gözyaşlarımı
Zor oldu son sözünü ezberletmek düşlerime
Zor oldu inan kabullenmek vedanı
Beni ayrılıkla tanıştırdığın ilk günden beri
Tüm gürültülerim sustu ve bayramlarım tenha
Şimdi son sözünü kulaklarıma ezberletiyorum
'Arama beni,arama beni'
Uzun oldu biraz da zor
Ama şimdi söz dinleyen çocuklar gibiyim
ARAMAM SENİ SEVGİLİ...
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 23:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bu şiirim yaşanmış olan herşeyi açık bir şekilde ifaade etmekte lakin ben yine de ufak bir not eklemek istedim...Hayal kırıklıklarıyla dolu bir sevdanın en acı ve en dayanılmaz noktasını yaşadım.ARAMA BENİ dediği o anda...tarih:10 ARALIK 2002 idi.şimdimi? onunla çok mutluyuz.ALLAH her sevdanın sonunu böyle etsin...herkes sevdiği ile mutlu olsun dilerim.HAYATIMDAKİ EN GÜZEL ŞEY ONU SEVMEK OLDU...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!