Aramam seni Şiiri - Murat Ülkü

Paslanıp çürüse de gönül kafesim,
Sorma "napıyon, kimle, nerdesin?"
Her an kulağımda çınlasa sesin,
Ölüme çare olsan aramam seni.
​
İstemem senden tek bir hatıra,
Hasretinden ölsem de aramam seni.
Ciğerim sökülürken her bir satıra,
Bedenime can olsan aramam seni.
​
Aksa da kalbime yaşlar gözümden,
Ölsem de sensiz dönmem sözümden.
Bir sözünle yaraladın özümden,
Aşka ferman yazsan aramam seni.
​
Gülistan'da gül olsan yanından geçmem,
Kalbimi daha da kimseye açmam,
Sahra olsan çöllerde suyundan içmem,
Yanıp kül olsam aramam seni.
​
Yarınım belirsiz, dünümse mazi,
Ne yaparsan yap, kalıyor izi.
Aşk denince sarar ince bir sızı,
Âb-ı hayat olsan aramam seni.
​
Sen olsan geçmişin binbir anahtarı,
Kaybolmuş ne varsa, açsan bütün sırları.
Yaralarımın tek merhemi, tek dermanı,
Zamanı geri sarsan aramam seni.
​
Sen olsan yeryüzünün son mahkemesi,
Kulaklarımda çınlasa en tatlı sesi.
Adıma cennetten bilet kesilse,
Gönlüme yol bulsan da aramam seni.
​
Sen olsan bu dünyanın yegâne Tanrısı,
Benim için yazılmış bu aşkın yasası.
Aşkıma indirilmiş en son bir ilahi,
Yaradanım olsan da aramam seni!