Aramam Artık Kendimi Şiiri - Vicdan Şimşek

Aramam artık kendimi
Yarım kalmış hiç bir şiirde..,
Nasıl da kanmıştım içindeki kendime sandığım adreste,
Oysa senin tutkulu hayallerin vardı, her gizli cümlesinde,
Nemrut dağlarından doğan kızıl güneşinde bile..
Gecenin karanlığından kaçırılan gözlerdeki utanmayı özlemek vardı,
Hevesle sevişenleri utandırırken,
Sen,bütün edebini yitiriyordun eski bir hayalin gölgesinde..
Bütün sarılmalarında, özlediğin bedenin hayali vardı..
Satır satır yazarken döktüğün gözyaşlarında aslında hep onun için ölmüştün...
Oysa,ağlarken de onsuzluğun titrek sesinde kayboluyordun..
Depremler altında kalan eski bir aşkı,
Hep onu anlatan bedenlerde arıyordun..,
Oysa tüm aşkların benzediği bir resim vardı..,
Hepsi birer enkaz altındaydı...
sen her çerçeveye hep adını bilmediğini koyuyordun..
Adı belliydi..

Aşktı, namustu.. sevdaydı.
Bütün hayallerini aynı yastığa koyduğun ve her gece ona sarılıp uyuduğun,
Bir anlık mutluluk için ömür boyu keşkelerle yaşadığın
Fakat her gece onun hayaliyle, bedeninde uyuduğun..

Adı neydi sendeki arayışın..,
Daha muzdarip bir aşk mı, aklından çıkmayanı unutamamak mı..
Neydi adı...
Her bedende, yada her çehrede onu yeniden bulabilmek mi..
Ya da her bedende ve yürekte onu gördükçe nefret etmek mi..
Terkedilmekmiy di en büyük acı, yoksa başka kollara uğurlamak mı..

Hangi memleketin aşkıydı bu,
Doğunun dilsiz sağır bedenimi..
Batının savaşçı cesaretli kimliğimi..
Hangi gözlerdi aradığın..
Denizlerin mavisi mi.,topraktan bahara düşmüş yeşili mi..
Yoksa cesaretin korkusuzluğun doğruluğun Siyahı mı.

Aramam artık kendimi..
Yarınlarımı düşlerken,Asilce bırakamadığın eski geçmişinde..
Yollarımız ayrıldı az önce kullanılmış son saniyede..
Ben geleceğime..Sen geçmişine Güle güle..

(02.05.2013)