Aramam... Şiiri - Abdulhamit Güllük

Ölümüme sebep olsa bu sevda,
Artık seni ebediyen aramam.
Yüreğimi tırmalasa bu sevda,
Boşuna uğraşma, yine aramam.

Sendin dünyanın, günahsızı sanan,
Bin türlü, yalanlara, hergün kanan,
Yalnız ben olmadım, sana inanan,
Yüreğim kan ağlasa da, aramam...

Sileceğim, nasıl olsa gönlümden,
Şüphe duyar oldum kendi özümden,
Sana merhamet dilenmem sözümden,
Vefasızlığa say, seni aramam...

Dertler, isyanlar, beynime düşse de,
Akşamın hüznü semaya çökse de,
Duygular sensiz kabında pişse de,
Ölsem dahi bil ki artık aramam...

Yitirilen sevgimiz derman bulmaz,
Kalpler bölününce zaten aşk olmaz,
Bil ki bir gönülde iki sevgi olmaz,
Başımı taşlara vurur, aramam...

Hasretini kalbinden sökeceksin,
Ne olur, gel çarem ol diyeceksin,
Sabaha kadar isyan edeceksin,
Gidiyorum bu şehirden aramam! ...