Aramakla bulunmuyor

Bu özlem, bu arayış acep ne zaman biter?
Mutluluk aramakla bulunmuyor, efendim.
Gerçeği arıyorsan hasret ölümden beter,
Çile çekmeden âbâd olunmuyor, efendim.

Yusuf gibi düşleri şerden hayra yorarım,
Gördüğüm insanlara "Nerede?" diye sorarım.
Bana uzak olanı yakınımda ararım;
Davetsiz hiçbir kapı çalınmıyor, efendim.

Hiç olmadık kullara bilmeden vermiş değer,
Kendini oyalamış bu deli yürek meğer.
Gözyaşını dökerek şimdi dizini döver,
Boşuna saç ile baş yolunmuyor, efendim.

Gönüllere kılavuz etmişse tabiatı,
Gördüğün her nesnede Hak vermiş nasihati.
Gönül arif olmadan görür mü hakikati?
Boşuna ummanlara dalınmıyor, efendim.

Kul derviş olmaz imiş benliğinden geçmeden,
Hakk'a ulaşmaz imiş aşk şarabını içmeden.
Nefsinden vazgeçerek doğru yolu seçmeden,
O kapıdan içeri alınmıyor, efendim.