Bazen sıkıldığımda annemi aramak isterim...
Saniyelik olsada öldüğünü unutmak isterim...
Ve olmadığını iliklerime kadar hissettiğimde,,,
Doğru yada yanlış başımın çaresine bakarım...
Ben şımarmayı sanırım yedi yaşında bıraktım...
Ve o gün bu gün kendimin herşeyi oldum...
Kendimin herşeyi olduğum günden bu yana,,,
Anlatmayı bıraktım, şiir karalamaya başladım...
Ondandır kalemimin kara oluşu ...
Yazgımıza uyum sağlıyoruz ...
yzn:Tuba Yıldırım Başkıran (tyb)
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!