Aramak Şiiri - Ozan Efe

kendi kendime şaştım
aramak boşu boşuna
kucağından dolaştım
aramak gider hoşuna

büyüttün nice sonra
haraç mezattı kanra
uzakta kalsın banra
aramak sığar poşuna

arpalığından dolan
sırçalığından solan
çalığından kaybolan
aramak keder coşana

yemeğinden çalana
emeğinden talana
demeğinden kalana
aramak kader koşana

ozan efem insana
bahar dolan nisana
mutlu olan nisa’na
aramak sıdar boşana

171211denizli