Aramak Şiiri - Seydahmet Ercan

Korkuyu aradim kucuk bir kiz cocugunun yabanci gozlerinde
Azap caldiginda kapimi
Titreyen ellerim bogazinda gezdiginde
Kustum yuzune sabrimi
Korkuyu aradigimda kucuk bir kiz cocugunun yabanci gozlerinde

Umudu aradim gunahkarin son nefesinde
Yilan gecirdiginde tenime dislerini
Kanim pihtilasip nefesim kesildiginde
Pencelerim uzanim soktu kalbini
Umudu aradigim da gunahkarin son nefesinde

Pismanligi aradim kavusamamis asiklarin gozlerinde
Uslanmaz gururumu vargucumle kamciladim
Zehir tukurdum yasanmis omrumun her saniyesine
Pisman degilim diye kendimi kandirdim
Pismanligi aradigim da kavusamamis asiklarin yureginde

Sefketi aradim yeni annenin gogsunde
Dusunemediklerim geldi aklima, utandim
Bir et parcasi degilki insan dediginde
Gozyasi olup bosluga damladim
Sefkati ardigimda yeni annenin gogsunde

Huznu aradim yildizli bir sonbahar gecesinde
Titredi catlamis dudaklarim
Ellerim uzanip mehtaba degdiginde
Siril siklam oldu yanan avuclarim
Huznu aradigimda yildizli bir sonbahar gecesinde.

Nefreti aradim mazlumun duyulmayan sesinde
Kursun gibi agirlasti kulaklarim
Cesaretim sessizce kafesine girdiginde
Gunesim batti sondu isiklarim
Nefreti aradigimda mazlumun duyulmayan sesinde

Ey nefretim, ey huznum, ey korkum
Ey pismanligim, ey umudum, ey sefkatim
Ben bittim ben tukendim ben yokum
Ey pismanligim, ey umudum, ey sefkatim
Ey nefretim, ey huznum, ey korkum.