Arama! Ben yokum Gezi Şiiri - Timur Taşkın

Büyürüz biraz biraz
Ve kimseler fark etmez
Pek azımız, dur bakayım sana
Diyebilir, çocuklara ergenlikte
Ağaçlar öyle meyveli
Bir bahçe ağacı değilse
Bir vakit, büyüdükten sonra
Zaten her yıl vakti geldiğinde
Açıp ve solan akasyalar ıhlamurlar
Gözümüzün önündedirler nasılsa
Kim bakar dalından, reçinesinden
Üzerinde karıncasından, kuşundan böceğinden, başlı başına
Halbuki orman gülü de yaşıyor
Yokum diyemeyecek kadar ortada
Değilken,çocuklardan çok uzak
Saf ve güzel iki çocuksa, işte!
Biri telefon gibi kulağına götürmüş minik elini
Sözde sesleniyor, telefonda arkadaşına sokakta
Öteki kay kay ile bir çırpıda yanına gelip
Fısıldıyor, boşuna aramaaaa! Ben yokuuuuum!
Anladınmıııı! Ben yokuuum!
Gezmeye gittim ben, zaten ablam gezideyken
Suların en safını öğrenmiştik
Yağmur suyu artı dört derece
Dile gelse çocuklara oda seslenecek yağarken
Bu ağaçlardan var ya!
Bizim orada bir sürü vaaaar!
Bizim orada bir sürü vaaaar!