Siyah saçlarına ak düşünce zamanla,
Arama boş yere, fersiz gözlerle bizi.
İhtimal, yalnızlığın hüznüyle solmuş
Rüzgârda savrulmaktayız güller gibi o zaman!
Belki de uslanmıştır artık gönlümüz...
Ve ihtiyarca ömür tüketmekteyiz.
Kim bilir, belki de oturmuş anne toprakla,
Hasret gidermekteyiz baş başa.
İyisi, kalsın da gencecik resmimiz tahayyülünde,
Öylece yâd et güzel günlerimizi ömrünce! ...
1997/İSTANBUL
Ercan AlparslanKayıt Tarihi : 6.9.2003 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!