Aralıktayım Şiiri - Han Akçadağ

Aralıktayım,
Bilmediğim bir ayın yedisi
Aman bilmez bir soğuk
İliklerimde hissettiğim!

Teninde söylenen ılık türküler
Dudaklarım değilmiş
Anladım...

Ne varsa sevdaya dair
Issız bir sonbaharda bıraktım arkamda
Ne kaldıysa yadıma
Yaprak yaprak dökülüyor toprağa

Birinde kaybettiğini
Başka kimsede bulamıyor insan
Eskiden ne kadar da güzeldi herşey
Berrak ve tertemiz
Şimdi başka dokunuşlar her zerremde
Kirlenmişim ve eksilmiş...

Sesim kısılıyor
Nefesim bin düğüm boğazımda
Nağmelerim değilmiş teninde ıslanan
Anladım...

Aralıktayım!
Üstelik ayın yedisi
Ferman gibi bir soğuk
İliklerimde hissettiğim...

Hanlar, saraylar kadar fani hayat
Yıkılmaya vakit daraldıkça
Saplanır bir sancı bağrıma
Ne çok umidim yitik
Ve bilirim üstelik
Buradaysam benimlesin hâlâ

Gözlerim yorgun, uykusuz!
Flu bir tuval hatıran ve silik
Kapanırsa kirpiklerim zamana
Seni unutmaktan korkuyorum.

Yüreğimde baki bir çıra!
Bağrım yanıyor,
Bakışlarım değilmiş teninde parlayan
Anladım...

Anılarla ölmek vardı.
Ancak kırık hayaller kaldı geride
Anladım!
Üşüyorum...