Aralık Şiiri - Samet Çetin

ARTIK
Gözlerinde Gözlerimi Göremiyorum
Sonbahar Geliyor
Yapraklar Düşüyor Üstüme
Gözlerini;
Gözlerini Düşürüyorsun Olmadık Yere
Sözlerin,
Yalandan Bir Kuşku Peşinde
Ağzında Bir Kurşun
Dokunsan Acıyacağım
Dokunsam Tuz Buz Olacaksın
Aramızda Asılı Bir Sözcük
Git Diyorsun

Yanındaki Uzaklara, Dalıyorum
kendimi aldatıyorum, kendimi ağlatıyorum
Kendimi Anlamsızlığa Vuruyorum
İşlemediğim Cinayetleri Üstlenerek
Ve Uzaklaşarak Kendimden
Gidiyorum

Zaman Oluyor, Zaman Geçiyor
Bir Vapurun Kanadından, Martılar Geçiyor,
Ben Martılarla Zaman Geçiriyorum
Sen Geliyorsun Aklıma
Elimde Yanan Bir Sigara İzmariti
Havada Dağılan Duman, Siniyor
Parmak Uçlarıma
Duruyorum, Dünya Dönüyor,
Dönüyorum

Senin İçin Diyorum
Bir Çiçek Alıyorum, Biriktirdiklerimden
Yalandan Yapraklı Bir Papatya
Seviyor Sevmiyor Muhabbeti Değil
Aradığım, Aradığın, Aradığımız
Biliyorsun;
Bir Başkadır Aslında
Gururumuzun Baş köşesine Oturan
Yine De Durmadan Özlemler Büyütüyoruz
Ve Şehvetle Sarılıyoruz Başkalarına

Dedim ya;
Sana Geliyorum
Gecenin Kuytusundan Kaçıyorum
Ve Hep Geç Kalıyorum
Yanına Uzanıyorum
Şikâyet Ediyorsun, Sana Yatıyorum
Yanımda Bir Ceset Yatıyor
Türlü Türlü Kokuşuyor
Tanımıyor Gibi, Tanıyamıyorum

Gecenin Kuytusundan Kaçıyorum
Sana Geliyorum, Başım Rüzgârlı
Usulca Bir Rüzgâr Esiyor,
Bakıyorum;
Rüzgâr Alıyor Alamadıklarımızı
Yürüyorum
Unutkan Bir şair Tutmuş Köşe Başını
Köşe Taşına Pisliyor Nutkunu
Yazık Diyor; Bize Dair
“Biri Biraz Geciktiğini Söyleyecek
Bir Çiçek Bir Yalandan Geçecek”
Neden Düşünmediğimi Düşünüyorum
Dönüp Sana Geliyorum
Dönüp Senden Geçiyorum…

05. 04. 2005