Aralık 2015 Şiiri - Halil Sürücü

Beni kim uyandırabilir böyle bir gecenin sonrasında?
Olsa olsa dedi aklım, olsa olsa
Kanmış olmalısın uykuya ki
Aldanmışlığıdır insanın,
Gün ağarmasının.

Beni uyandıracak olan bir ırmaktan başkası değildi,
Büyük ve coşkulu bir ırmak;
Benim yüceliğim sanılmasın sakın.
Uykusu ağır olana bu yaraşır ancak

İçimde uykuyla kirlenmiş çocuklar yaşar
Düşleri bile hatırsız, anne babaları bile hayırsız.
Dişleri sararmış çocuklar
Çirkin sevinçleri içimin!
Onlardır.

Ne vakittir söyleyeceğim,
Durduruyor,
Altından ırmaklar geçmeyen kara.
Yüzey bilinciyle arşınlıyorum seni ufuk kaçkını
Orada,
Saklı yerin,
Amma kıymetliymiş!

Sözsüz ve yırtık duruyorum nicedir
Söylediklerim bir şey demez
Boş,
Tiz
Ve mide.