Kadın yorgun; yazın uzun salıncağında gidip gelmekten.
Eksik olanı unutmaya koşuyor belleği bir uçtan bir uca.
Adam geliyor olanı görmekten kaygılı, ve tedirgin
zor bulunuru yitirmekten.
Arzu acı balını yapar ve dağıtır onu her çiçeğe. Çiçek
bir imgeyi yerinden eder aşkın işlek kerpeteninde.
.......................
(Ve bir de; durup durup çocukların gözlerine bakmasalar,
hiç bozulmayacak bir büyüyü başlatacaklar.)
Kayıt Tarihi : 15.8.2004 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerif Erginbay](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/15/aralik-2-2.jpg)
hiç bozulmayacak bir büyüyü başlatacaklar.)
Çok kısa fakat o birkaç dizede çok şey anlatan bir şiirdi.Fon müziği seçimi ise muhteşemdi. Kutlarım bütün kalbimle ve tam puanla Şerif Bey. Esenlikler.
Naime ÖZEREN
'UNUT'-MAK-..UNUTABİLMEK KADAR KOŞTURURMU ...
VE...BULDUĞUNU -BİLMEK-?
EMİN OLMAKMIDIR Kİ -YİTİRMEMEKTEN?
DERİNSİNİZ ..KIYILARINIZDA DOLANA-BİLMEK-DE HOŞ...
TÜM YORUMLAR (3)