Sensizlikten yelkovan sürünür aldığı yolda
Akrep kendi zehrini taşır kıvrik kuyruğunda
Her saatbaşı zaman sen vurduğunda
Hasret yankılanır yalnızlıktan odamda
Sensizlikten, pencereler gözkapaklarını kapatmış
Kefen olmuş perdeler, üzenlerine örtülmüş
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta