Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Acı.."
Tadın yanındaki çeşnidir, bazen...
Hani, tatlının adını koyan...
Hayatta böyledir,
"Gülü dikeniyle severiz",
Ayrılığı özlemin ateşi deriz...
Aralık mı?
Uzun günleri hayal ettiğimiz "pencere kenarı" denebilir,
Mesela...
Soğuğun girdiği "kapı aralığı" gibi...
Tarzınızı yansıtan, anlamın ipuçlarını yüklenen bir şiirdi yine..
Tebrikler Öğretmenim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta