Aralık, kış'ın Bal ayıdır
Dökülen yapraklara elveda –
Mevsimin ilk karına merhaba.
Önceleri pek varılmaz farkına
Bahar özlemiyle kalplerin yanması
Ocak'la Şubat'ın karları altında
Ister istemez soğuyuverir adeta.
Ilk kar başkadır Aralık ayında –
Bembeyaz sükünetle bürünür dünya
Ayakların basmadığı, ellerin dağıtmadığı
Çamları, kuru dalları top top donatan
Coşkuyla karşılanır düşünce kar toprağa.
Lakin bir zaman sonra bıkar insan
Soğuktan kardan bitmeyen kıştan.
Nisan rüyalarıyla sabah açılan gözler
Toprağı yarıp çıkacak lâleleri bekler
Sırasıyla nergis, sümbül, gelincikler
Geri gelen göçmen kuşlar, leylekler
Meyva ağaçları dallarını yerlere eğer
Şükreder bir kış daha bitti diye yürekler
İşte böyle gelir geçer hep ömürler.
27 Aralık, 2016
Füsun AtalayKayıt Tarihi : 21.9.2017 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!