Insan sına bilər yorğunluğundan,
Ikiyə bölünər yoğunluğundan.
Sənin pəncərənin tutqunluğundan,
Mənim pəncərəm də qaralıb gedər.
Həsrət hicranını təzə tapıbdır,
Dalınca neçə yol at da çapıbdır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta