Aralansın kapıların usulca....

saklama boşuna gözlerinden okuyorum sevgili
sende benim kadar istiyorsun bu yolculuğu
gözlerinde yol alacağım sen fark etmeden
ve saracak kollarım en uzun halleriyle benliğini,bende yaşayacaksın bundan böyle

her şeyime ortak sayıyorum seni
içtiğim su.baktığım gözler,dönen dilim,aldığım nefesler ikimizin yerine olacak
tek bedende iki canız artık bilesin
zorla olmayacak hiç bir şeyim,senin rızan olmalı bu hallerimde,sende benim kadar istemelisin,yoksa yaşanmaz,tadı yok sen yoksan!

seni düşünerek yollara vuruyorum şimdi
üşüyorum,mevsimlerden kış,karlarla düşüyorsun yorgun bedenime
yüzünde ki mutluluğun resmi duruyor hayalimde,ısınıyorum,güçleniyorum
bu aşkın günahını ikimize yazıyorum sen gitiiğin zaman benden,günahsız görme kendini

ateşimizde ortak oluyor bütün diğer şeyler gibi
seni de yakıyorum bu şehirle beraber
sanmaki ben kalacağım geride,yaşamak haram bana,ihanetini kendime sayıyorum
ve ilk kül olan şeylerden biriyim,sen aklımdayken,rüzgar savuruyor ikimizi ve ben yine korkuyorum sen incinirsin diye,rüzgar senin kadar zalimken!