Aralanan kapıdan Yolculuk

ARALANAN KAPIDAN YOLCULUK

Zorunlu istikametle,bir yola düştüm,
Düştüm de gidiyorum ne diyeyim ki.
Gözlerimin önünde hep seni gördüm,
İkimizi almışta yürüyor,gibiyim sanki…

Sana yoldaş mı desem,yolumun güneşi mi,
Hayretler içinde nereye gittiğimi bilemiyorum.
Kendimi mi götürüyorum bu yola, yoksa seni mi,
Yolculuk hangi zaman bitecek bilemiyorum..

Bedenimde var olan yerlerim hep ağrıyor,
Olsun yinede sen incinme bu yollar benim.
Sen yanımda olurken yollar kolay geliyor,
İncinse de bu yolda beden,sorulamaz ki neden..

Önümde yolar omzumda sanduka var benim,
Açılan kapıdan başka bir dünyaya gider gibiyim.
Orada neler var neler yok bunu nerden bileyim,
Bu kapıdan içeri sen girme arkadaşın,ben gireyim…

Selahattin Ölmez
02,04,2005
Bir dost cenazesini iştirakten