Arakesit Şiiri - Ercan Keskin

Yalan dilin buhurundan adamakıllı asit
Yağmur gibi sızıyor dudağın arasından
Can yakıyor değdiği her yer( arakesit)
İçinde kalıyor ah! Ortak sevgi yardan

Ölmek sonun değil sonsuzluk başlangıcın
Seni saklarım göğüs kafesimdedir yerin
Hükmünden sual olunmaz ilahi yargıcın
Sorgulamamak boşuna ilahi tecellisi kaderin

Çokça yanılsamanın kurbanı olmuş hayat
Ne kadar çarpsan bölsen elde hüzün kalır
Değiştiremediğin için yanarsın fakat
Her defasında suçlu başka yerde aranır

Bir de şu var ki kendini suçlamadan
Önce, ortaklarının dürüstlüğünden emin
Olmalısın, ancak o zaman şahdamarında
Atan nabız sesidir ilahi adaletin

Geceler usul usul gündüze revan olur
Devran döner nasıl ki hak yerini bulursa
Hesap günü ameller bir bir sual olunur
Tadına varınca Şehadet şerbetinin

Günahımızla sevabımızla biz bir insanız
Hatalarımızla kendimizi tamamlarız
Ders alarak aynı hatayı yapmadan
Özümüzü gerçekler bütünlükle yaşarız

Bir insana yapılacak en büyük kötülük
Şahsi bütünlüğünü zedelemek olmalı
Onurunu incitip koruganları sökük,
Siperleri yıkık mevzisiz bırakmamalı