Araftayım Şiiri - Mesut Solak

Dışım sabah güneşliginde, içim zindan karası
Yüzümde hayallerin tebessümü, yüreğimde kader yarası
Rengimi sorarsanız eğer siyah beyaz arası

Tomurcuklar var içimde çiçeğe duramayan
Mevsimler geçer içimden bahar uğramayan

Çöl sıcağında soğuk yağıyor beyaz beyaz
Kavruluyorum yazda kırağı düşüyor az az

Bir yanım nisan yağmuru bir yanım çatlamış dudak
Bir yanım "kiri" bir yanım kırılmış budak

Bir yanım hep; uzun ince engebeli yol
Bir yanım hiç; ölüme uzanan kol

Bir yanım bıçağın altına uzanan İsmailn boynu
Bir yanım sırtı şehvete dayanan kadının koynu

Araftayım
Bir yanım çöl bir yanım vaha
Ne kadar yanacağım daha

Yanmışım da kutup ayazı sürerler tenime
Yanıklığı karalığı toplamışlar yüzümdeki benime

Bir tarafta gün gün yükselen ömür burcu
Bir tarafta Yaradana adanmış can borcu

Ne yapsalar hoş
Bu zıtlıklar bu kargaşa beni sessiz sessiz öldürür
Kıldan ince araf çizgimi sade Rabbimin kudreti ikiye böldürür