Araftayım. Şiiri - Baran Tatlı

Yine bu akşam...
Yokluğunun sofrasındayım.
Gözlerin geliyor aklıma...
Kanayan yaralarıma tuz basıyorum.
Canımı ekmek arasına doğrayıp,doğrayıp,
yutuyorum.
Gülüşün geliyor aklıma...
Yaşanmışlıklar,Anılar,hayaller,
bir bir kursağıma diziliyor.
boğazım düğüm,düğüm,
Nefes alamıyorum.
Zenciri boynuna dolanan it gibi
çaresizce kıvranıyorum.
Gidişin geliyor aklıma...
Yorgun düşüyor bütün benliğim.
Ölümün soğukluğunu hissediyorum.
Sırtım üşüyor,ayaklarım üşüyor,
Yüzüm üşüyor,gözlerimin feri sönüyor,
buz tutuyor tenim.
Beynim uyuşuyor,dilim dönmüyor.
Ölümün kıyısında son demlerini yaşayan...
Yol gözleyen yalnız kimsesiz bir ihtiyar gibi
Her Gün biraz daha azalıyorum...
Her Gün biraz daha eksiliyorum...
Her Gün biraz Daha yaklaşıyorum...
ölümün hararetli susuzluğunda
Ve sancısındayım.
Varla yok arasındayım.
Araftayım.