Geçmişim
sokak ortasındaki gölet. Anılarım; orada yüzen karpuz kabukları..
Ben o sokakta, göletin başında oturmuş, geçmişini izleyen bir çocuk.
Bir ayağında çizme ötekinde kundura..
Altında kısa bir şort, üstünde kalın mı kalın bir kazak..
Dalgalara ve suyun yansımasına bakıp dalıyorum..
Sonra bir araba geçiyor yanı başımdan
üzerim kirleniyor gölette..
Ne geçmişim kalıyor ne de şimdim..
Ârafta kalıyorum..
Kayıt Tarihi : 7.4.2016 05:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir arafta kalış anısıdır, zamandan süzülen..
![Mustafa Abdullah Sibğatullah Kemal Eren Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/07/araftayim-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!