ARAFTAKİ AŞK
Yüreğim bir Araf, ne cennet ne cehennem,
Sensiz geçen her an, bir ömür matem.
Gözlerim kan çanağı, geceler boyu nem,
Aşkın bir zehir gibi, dolaşır durur tüm hücrelerimde.
Yollarda aradım seni, iz sürdüm her adımda,
Kalbimin atışları yankılandı, yalnız sokaklarda.
Bir hayaletin peşinde, bir serap gibi uzakta,
Aşkın acı bir nehir, aktı durdu bu yanaklardan.
Her köşe başında seni aradım, bir umut kırıntısı,
Uzanmak istedim, tutamadım, ellerim bomboş kaldı.
Sen yoktun, yokluğun bir dağ gibi büyüdü içimde,
Yüreğime çöktü, bitmeyen bir sonbahar hüznü.
Şimdi yorgun bir yolcuyum, bitkin ve perişan,
Ruhum bir kelebeğin, kanatları gibi kırık.
Belki dönersin diye, bekledim durdum sessizce,
Aşkın labirentinde kayboldum, çıkışım yok hiçbir zaman.
YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 31.07.2025
SAAT: 13:30
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!