Arafta Pazar Yok Şiiri - Kemal Doğanay

Gitme gülüm gitme yollar çok uzak,
Arafta Pazar yok gelsen alamam.
Mahşeri Meydanda kurulu tuzak,
Arafta Pazar yok seni bulamam.

Asırlar mı olur yıllar mı geçer
Hikmet deryasında sevabı seçer
Hak’kını alanlar şerbeti içer,
Arafta Pazar yok desen kalamam.

İki ara derler tepesi yüksek
Rabbim bağışlasın günahı çeksek
Dört yanı çevrili birazda tümsek,
Arafta Pazar yok haber salamam.

Kul kula muhtaçtır insan nebiye
Hiç günahı yoktur derler sabiye
Bir Fatiha oku olsun hediye,
Arafta Pazar yok sensiz olamam.

Huriler dolaşır havuz başında
Elveda diyorsun bu genç yaşında
Bir nur parlıyordu kara kaşında,
Arafta Pazar yok suya dalamam.

Arasat Meydanı kurulduğunda
Sevabın günahın sorulduğunda
DOĞANAY’ım birgün yorulduğunda,
Arafta Pazar yok saçım yolamam.

Kemal DOĞANAY