Arafta Gezinti Şiiri - Sedat Demirkaya

Karanlık dağlardan ak dağlara bir gece yarısı
Bulutlardan dipsiz vadilere savrulmak bütün
Çalkantılı denizlerde, belki huzur ülkelerinde
Burası, sonsuz bir bekleyişin yürek çarpıntısı

Kimi sonsuz azabın kabusunu görür burda,
Kimi cennetin rüyasına dalar da medyun!
Şehitler ferah bir alemin seyrine çıkar..
Araf'ta kalanlar içindir şu sıra sıra kapılar

Cennetten uzak kalmanın acısıdır bu yakar
Korku dağlarında bir siga kokusudur tüter
Düştü düşecek kaygısı ile yol gözler ki onlar..
Bir şeyi beklemekle daha çok acı çeken ruhlar..

Ecel bıçağının ümitleri budayışından belli
İnsan korku ile ümit arasında bir yerde, yasta
Havf ile reca.. İşte tam da bu noktada askıda
Ağla gözlerim, ağla gözlerim, ağla gözlerim, ağla!

Ey taze umutlar, ey sönmüş korkular ki izi kalmış
Kapışır çöl sıcağı ile zemheri ayazı sokaklarda
Vay halime, vay haline, zafer sevgilere yakışır
Pişmanlıklar ve yok oluşlar şimdi nefretinizde..

“Ölüm asude bir bahar ülkesidir her rinde” ey şair,
Güç ve iktidar peşinde insan, kaybetmiş de kendini
Kaçtıkları şeye doğru koşarlar, sanki kurtuluş günü.
Hırs fışkırır içinden, ecel girdabı çeker de onun ipini

Bilinmezin acısı, o korkunun kucağına atar hepsini

Bir gün Mehlika Sultan'ın peşinde, o hayal ülkesinde
Özgürlüğe özlem, esaretten hicap duymamak
Yeni bir vadide haksızlık yapmadan hakkımızı almak
Savaştıklarımızla hiç, aynı boy aynasına savrulmamak

Muradım odur ki ufkundayız o kurtuluşun biliyorum
Gittiğim ülkelerden önce çaresizliği sürgün ediyorum!

Sedat DEMİRKAYA