Ârafta Bırakma... Şiiri - Sait Yalçın

Döneceksen dön bana, sevmez isen zorlama,
Seveceksen sev beni, sen ârafta bırakma...
Söndü ise ateşin, bırak sönsün, harlama,
Yapayalnız koyup da, bir tarafta bırakma...

Neden bende bu kahır, neden sendeki tavır?
Bazen hep aşk dolusun, bazen koymazsın sabır,
Ne yapsam bilmiyorum, gönlümü yaptın yatır,
Oku aşk kitabımı, sen sâhafta bırakma...

Yazılacak destanlar, kurguda kalmasınlar,
Kalbimdeki yerini, kimseler almasınlar,
Aşkında kaybolayım, kimseler bulmasınlar,
Beni benden alıp da, sen zaafta bırakma...

Seni sevmenin bir gün, tadını çıkaramam,
Böyle kompleks bir aşkın, zevkini de alamam,
Kahrolası kalbinin, yanına da varamam,
O en güzel duygudan, sen muafta bırakma...

Yaşanacak günleri, gözüyaşlı koyma gel,
Elalemin lafına, kulak tıka, duyma gel,
Gitme diyen şeytana, inat et ki, uyma gel,
Ettiğimiz yemini, sen hilâfta bırakma...

Her gece uykularım, sırra kadem basıyor,
Odamda taş duvarlar, hep ruhumu kasıyor,
Gelmediğin her gece, sabır tasım taşıyor,
Verdiğin o sözleri, sen parafta bırakma...

Hani yalnız geceler, sona erecek derdin,
Muştulu haberlerim, seni bulacak derdin,
Aşkımızın okları, bizi vuracak derdin,
Kurulan hâyalleri, kuru lafta bırakma...

Sait'im boşa gitmiş, çekilen tüm çileler,
Seninse aklındaymış, gün görmemiş hileler,
Yanağımda patladı, alev topu cümleler,
Al götür neyin varsa, sen etrafta bırakma...

07.02.2025 Samsun
Saat: 01:53