Bahçelerimizde kalan son çiçek kadar umutsuz ve hayalperest düşlerimiz.
Tohumlar ise yağmuru bekliyor zamansız mevsimlerde.
Sessizliğe alışan kulaklarımız çınlıyor kısalan gecelerin sabahlarında...
Ve iki dünya arasında sıkışıp kalan ruhumuz arafta bekliyor; uyumak ve uyanmamak arasında...
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!