Arafta Şiiri - Efecan Özkurt

Gecenin, gündüzle buluştuğu saatte
Kuş cıvıltılarını işittim birden
Soluk mavi renkler yansırken
Duvarlara perdenin ardından

Fotoğraf karesinden gülümsedi o eşsiz kokulu beyaz gülüm, iki gözüm
Sordum kendime kaç suale, deliliğe gebe yarınlar?
Bir bir yıkıldılar sırtımızı dayadığımız sahte duvarlar, ütopyalar
Gün olur, her anın değerini öğretir sana cennet yüzlü bir meleğin gülüşü

Kafamın içindeki ikilemlerin arafındayım kabul etmez ne cennet, ne cehennem.