Arafım Şiiri - Nur Ulusoy

İkilemlerim, arafım işte.
Çevir sandalın dümenini sıradanlığından sıyrılsın bulsun yolunu.
Battığın, sıradan kuyuların kaçıncısından ses vereceksin.

Kedimin munis yakınlığına sığındım.
Tüyleri arasına karıştı parmaklarımın dokunuşu.
Tırnak izlerinin acısı kanattı yüreğimin donukluğunu.
Hayallerimin penceresi nicedir kapalı. Zorladı bir acı. Açılmadı.
Aç hadi!

Patlamaya hazır volkanlar biriktirdim içimde,
tümcelere izin ver kelime zincirlerim.
Kurumuş gözyaşlarımın yatakları, sula hazinelerini!