Arafi Şiiri - Teyfik Abanoz

Sigara dumanı resmini taşır,
Aşkıyla gözü kör olana bakın.
Yere düşen külü makbere taşır,
Ruhunu şeytana satana bakın.

Varlığı yokluğa sardı da içti,
Kıyamdayken alnı secdeye değdi,
Miracına varıp serden de geçti,
Arafından kaçan abdala bakın.

Serildi güneşe yaşlı sevdalar,
Eğrildi kıblesi şaşmış âşıklar,
Sırata varmadan düşen maşuklar,
Duasını makbul tutana bakın.

Yazıldı deftere büyükçe günah,
Bir kere etmedi gönülden o ah,
Kâbe’yi yıkarken dedi ki mübah,
Tövbesini kabul sanana bakın.

Simsiyah bulutlar kara haberci,
Elinde asası kalmadı seçi,
Vuracak kalbine sanki bir elçi,
Musa’yı yok sayan aptala bakın.

Söyledi Yaratan ilahi sözü,
Duymadı Arafi kaybetti özü,
Alev alev yanan söndürdü közü,
Cehennem ateşi bulana bakın.

Cehennem ateşi bulana bakın...