Anadolu kadınları
Umuda doğru çıktığımız yolun taa en başından itibaren kendini göstermekte gecikmeyen karanlığın bizi içine çektiğini his ediyor, umutsuzluk inine düşüyordum. Karşıma çıkan her olumsuzlukta geçmiş beynimin içinde tepinip kendini hatırlatıyordu.
Direncimi kırmamalıydım. Dimdik durmak mecburiyetti bugünden sonra. Boyun eğmek yakışmazdı. Her şeyden önce gözlerimin içine içine bakan iki çocuğum için... Zorlukları aşacaktım! Hem ne kadar zor olabilirdi ki! Kendi kendime telkin veriyordum içimden.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta