Araf'tayım Şiiri - Özlem Saba

O an geldiğinde durur zaman.
Bir sessizlik kaplar , susturur daha da susmuşları…
Zamanın hangi anında kaldığını bile anlayamadan,
Zifiri karanlığın en merkezinde,
Her şeyin önemini yitirdiği,
Tüm seslerin kesildiği,
Bütün görüntülerin hafızandan silindiği,
Ve hatta maddenin bile varlığını inkar ettiği,
İki dünya arasında bulur insan kendini.
Biraz yalan, biraz gerçek…

Araf’ta olmak, bu demek olsa gerek.