Arafat Meydanı Şiiri - Hasan Karakaya

Acik gizli yoktur hepisi ayan
Senin yollarina ben dustum yayan
Islenen gunahi var elbet sayan
Arafat meydani iste burasi

Nasip olmaz belki bir daha gelmem
Gir kulum demesse ben nasil girem
Affeyle miskini murada erem
Arafat meydani iste burasi

Boyun bukup kiyam eyledik sana
Aglariz gunaha hep yana yana
Ateslerden koru dayanmaz cana
Arafat meydani iste burasi

Kıyama kalkınca eller semada
Gönüller yanıyor diller duada
Ne semaya çıktık vardık ukbaya
Arafat meydanı işte burası

Nice gözler yaşlı akar sel gibi
Sararmış yüzleri kuru gül gibi
Dünyada yaşarız elbet el gibi
Arafat meydanı işte burası

Çeşit çeşit ırktan ayrı renkleri
Bir birinden ağır düşmez denkleri
Hakka kulluk işler bitmez şevkleri
Arafat meydanı işte burası

Sende bu sevdayla yansan şairim
Aşk ile sevdaya dönse ahirin
Görünür cisminiz yoktur zahirin
Arafat meydanı işte burası

Hasan Karakaya Strasbourg