Araf ve sessizlik Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Araf ve sessizlik

Göremediğim gözlerimin buğulu dünyası
Çatlamış toprağa dönmüş bedenim
Ellerim
Yüzüme doladığım, gözlerimi saramadığım
Titrek ellerim
Durgun suların içinde
Gözümün önünde hangiyle
Kanat çırpan kelebeğin
Rengârenk örgüsünde
Belli belirsiz
Kaybedilmiş bedenim
Araf
Sular içinde çatlamış toprak bedenim
Araf
Tek renk dünyamda
Gözlerim
Gözlerimin önünde renk cümbüşü
Bir günlük ömrü
Sessiz duruşu
Zavallı kelebek
Pembesi moru
Kanatlarının ıslanmış ıslak ucu
Buğulu gözlerim
Sessizlik
Çaresizliğim
Küçük kelebeğin çaresizliği
Doğumundan habersizliği
Bir günlük ömrü
Ölümünden habersizliği
Sessizlik
Suya değen ince dudaklarım
Tek noktaya odaklanmışlığım
Saçsız başımın sağında solunda
Kaşlarımın üstünde parmaklarım
Çatlamışlığım
Bedenim sular altında
Susamışlığım
Araf
Uçsuz bucaksız
Mekânsızlığın üstünde
Örtüdür
Yokluğum
Altında minnacık
Varlığım
Yarım yamalak yaşamışlığım
Sağımda cennet
Solumda cehennem
Solumaktayım