Araf’tayım Şiiri - Uygar Yeni

Hiç zamansız
Hiç hesapsız, kitapsız
Paldır küldür düşersin içime;
Yolunu şaşırmış bir serçe gibi
Çaresiz çırpınırsın…

Ne etsem, ne eylesem
Çıkaramam seni içimden
Yüreğimi parçalar, bedenimi tarumar eder;
O ürkek, o baş edilmez varlığın...

Ben yalın ayak, kimsesiz
Çöllere düşerim o vakit;
Yüreğimden akan kanı avuçlarım
Avuçlar da içerim,
Senin o serçe yüreğin yine çarpsın diye…

Sen kanatsız konarsın bedenime
Aldığım her nefes inan senin yerine
Ölürüm bir başıma
Ölürüm de
Ölmek zor gelir bana;
İçimde sen varsın,
Sen yoksun diye…

Yani bilsen,
Korkunç çaresizim,
İçimi parçalarsın lime lime
O ürkek, serçe yüreğinle…

Araf’tayım
Ve içimden söküp atamam seni
Bir başıma düşerim ateşin içine,
Ben yanarım, yanarım da
Sen yanma diye…