Biz düşenmezken günahlarımızı,
Tanrı bizi affetmek için iyi bir sebep arıyordu.
Melekler su serpiyordu cehennemdekilere,
sırattakilerin elinden tutuyordu.
Cennettekiler zaten rahattı,
lütfa boğuluyordu.
En zoru da bizimkiydi.
Tanrı affetmekten vazgeçmişti bizi.
Bir yanda melek,bir yanda şeytan.
Çağırıyordu ikisi...
Şeytan sıcak,
göz kamaştırıyor ateşi.
Melek güzel ve soğuk,
duruyor öylece.
Ne gel der,ne git der gibi.
Var mıdır Arafın böylesi?
Ne ileri ne geri.
Meleği de alıp,
cehenneme girmek istermiş gibi!
Kayıt Tarihi : 4.12.2011 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anıl Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/04/araf-in-boylesi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)