Araf Halim Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

ARAF HALİM
Posası çıkmış gün artığı vakittir araf halim
Buyurgan bakışların ilişmiş meczupluğuma... medusa
Mahzenden henüz çıkmış yıllanmış meyleri
Mimlenmiş gözlerinden içişim
Kendimden geçişim...girift rüya
Kıyama kalkmış feraset...
Haz dolu dokunuşlardan öte...arif halim.

Sonrasında
Kör bir içgüdüyle eser kasırga
Yeniyetme bir aşığın içine.
Çalkalanır okyanus kadar ruhlar
Tehlikelerle depreşen çıkmaz, devasa tutkular
Ölüme yapışık dev dalgalar...kadırga
Kaftanına yengeç yapışık kaptan-ı derya.
Makyajlı martılardan umduğum sen,
Tuhaf hülya...
Garip forsa ben.

Terkisine bindiğim gece atları...
Tetikte duran yokluğundayım dolu dizgin.
Sevecen bir ölüm gibi
Dayamışım şakağıma hayalini ürkünç.
Nabzıma kastetmiş beklemelerim var benim
Bu, cilalı kalbim için övünç.
Kurduğun bariyerler
Yıkılacak birer birer;
Dilimden sıcak,
Yerkürenin tüm enlemleri akacak.
Boylamlara sığmayacak Asyalar, Avrupalar.
Yığdığın tüm elementleri eriteceğim kalbinde
Sukun eden dışavurmuş yanışlarımla.
Denizaşırı musonlar taşıyacak küllerimi
Sen matlığıma aldırma!
Araf halim...
Yusuf Gökbakan