Araf Bekçisi Şiiri - Nusret Aygüneş

Senden kendimi bir köşeye attım bugün
Gönül ve akıl bitmez bir savaşa tutuşmuş
Giderken özel bir hasret boranı bıraktın
Saçlarından savrulan bir yaprak gibiyim.

Hayalinden gözlerimi kaçırdım bugün
Sevgi ve nefret ayıramadığım bir kardeş olmuş
Giderken küçük bir sokak çocuğu bıraktın
Kalbinden kovulmuş bir evsiz gibiyim.

Hayatın mavisini benden çaldın bugün
Umut ve siyah aynı suçtan yargılanmış
Giderken güzel bir ayrılık zehri bıraktın
Ellerinden kana kana içtiğim
Araf'ta seni bekleyen bir hoşçakal gibiyim.