Uyumuş tabiat sesini dinliyorum sessizliğin,
Ölüm ile hayat arafında,
İki damla katre süzülüyor insanlık imparatorluğuma,
Yıkıyor ezelden yapılan her anıtımı.
Geriye kırılmış kalplerin yıkık duvarları kalıyor.
İnşası zor.
Sanki şehrimin her kuytusuna mıknatıslar yerleştirilmiş,
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta