Her veda çıktığı kapıyı açık bırakır diye boşuna dememiş şair.
Ki bu yüzden değil mi,açık kapılar ardındaki pişmanlıklarımız.
Bir yanda yaşanamayacak olan hatıraların pişmanlığı,
bir yanda yarım kalmış vedaların üstümüzdeki ağırlığı.
İhtimaller içinde kaybolmuş ortak yalnızlıklarımız..
Oysa ile başlayıp keşke ile biten devrik,eksik cümlelerin gizli özneleriyiz ikimizde.
Ne sonunu getirebiliyoruz cümlelerimizin,ne susabiliyoruz.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta