Her veda çıktığı kapıyı açık bırakır diye boşuna dememiş şair.
Ki bu yüzden değil mi,açık kapılar ardındaki pişmanlıklarımız.
Bir yanda yaşanamayacak olan hatıraların pişmanlığı,
bir yanda yarım kalmış vedaların üstümüzdeki ağırlığı.
İhtimaller içinde kaybolmuş ortak yalnızlıklarımız..
Oysa ile başlayıp keşke ile biten devrik,eksik cümlelerin gizli özneleriyiz ikimizde.
Ne sonunu getirebiliyoruz cümlelerimizin,ne susabiliyoruz.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta