esmer gözlerinde yüzlerce yıllık birikmiş umut,
zifiri karası kirpiklerinin çevrelediği...
bir kaç şehir ötende kalmasaydı yıkıntılarım;
bulabilirdim
unuttuğum/yok diye bildiğim kayıplarımı...
yalan bütün tanımlar
araf;
her ne varsa
ister aşk de
ister acı
gözlerime baktığın o saniye tam.
gözlerini kırpsan
yeryüzüne düşeceğim cennetinden...
Kayıt Tarihi : 7.9.2012 01:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ANKARA
![Gökçe Kıvırcık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/07/araf-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!