Söz verdiğim gibi unutmadım seni. Seninle ilgili her bir şeyi. Balkon camımda duruyor hala,beraber aldığımız ve birlikte ektiğimiz gül. Hani sen unutmuştun da dikenlerini temizlemeyi,parmağıma batıp kanatmıştı.
Aslında biliyor musun? Acısı geçsin diye parmağımı öptüğün an,tamamen karışmıştın sen artık,iliklerime kadar…
Fakat sulamıyorum ama o gülü. Tıpkı giderken,döneceğinin sözünü verip,can kattığın gibi canıma, o da giderken gözünden damlayan bir damla yaş ile canlı duruyor hala.
Arada sözümü çiğneyip,çok kere unutmaya yeltendim seni. Hatta gittiğin güne defalarca döndüm durdum. Zamanı durdurup, o zamansız gidişini silerim diye geçmişten. Ardından unuturum diye,
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta