Araftayım
Arafta ruhum,bedenim.
Sallanan bir köprünün ortasında
Kalmış gibiyim.
Biliyorum
İleri gitsem düşeceğim,
Geri gitsem öleceğim.
Araftayım işte araftayım...
Sussam fırtınalar kopar yüreğimde
Konuşursam tufanlar kopacak dilimde biliyorum.
Tek çarem gitmek belki de
Şimdi taş oldu bedenim beklemekteyim...
Suzi
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!